Płyty stropowe i stropodachowe w budynkach wielokondygnacyjnych

Płyty stropowe i stropodachowe: a) przekroje płyt wielootworowych żelbetowych i sprężonych, b) widok płyty żebrowej, c) płyty żebrowe tzw. 2T i T

Stropy o małych rozpiętościach wykonuje się z płyt pełnych, przy większych rozpiętościach wymagana jest większa sztywność stropu, którą uzyskuje się przez zwiększenie grubości płyt. W celu zmniejszenia ciężaru stropu wykonuje się w płycie otwory; są to tzw. płyty wielootworowe (kanałowe).

Minimalna grubość płyt uwarunkowana jest również wymaganiami akustycznymi. Grubości płyt pełnych wynoszą ok. 14-18 cm, a z otworami 22-30 cm. Na rysunku przedstawiono różne rodzaje płyt stropowych stosowane zarówno w budownictwie mieszkaniowym, ogólnym, jak i przemysłowym.

Płyty wielootworowe (rys. a) produkowane są jako żelbetowe i jako sprężone. Rozpiętość płyt żelbetowych wynosi do 6,0 m, sprężonych zaś do 12,0 m.

Na obrzeżach płyt stropowych wykonuje się wycięcia, które zapewniają lepsze połączenie. Podłużne wycięcia płyt wypełnione betonem tworzą zamki między płytami i zapobiegają ich klawiszowaniu w trakcie zmiany położenia obciążeń ruchomych (zmienne użytkowe). Czołowe wycięcia dają lepsze zespolenie płyt ze ścianami i innymi płytami. Wycięcia w płytach ścian zewnętrznych powinny umożliwić wykonanie takich połączeń, które zapobiegają powstawaniu mostków termicznych.