Budynki żelbetowe monolityczne – Ustroje ramowe cz.1

Do ustrojów ramowych należą stropy i slupy. Ze względu na sposób wykonania stropów oraz połączeń ich ze slupami można rozróżnić:
a)    ustroje słupowo-ryglowe (ramy ze sztywnymi węzłami),
b)    ustroje słupowo-płytowe (rygiel ramy ukryty — bezbelkowe),
c)    ustroje słupowo-belkowe (belki częściej połączone przegubowo ze slupami niż sztywno).

Rozstaw słupów w ustrojach szkieletowych zależy od wielu czynników, jak np. przeznaczenia budynku (funkcji użytkowej), rodzaju zastosowanych stropów, formy architektonicznej itp. W ustrojach ramowych rozstaw słupów w kierunku podłużnym budynku przyjmuje się zwykle jednakowy, natomiast w kierunku poprzecznym rozstawy mogą być zróżnicowane. Skrajne rzędy słupów mogą być umieszczone w licu ściany zewnętrznej lub odsunięte od lica do wnętrza budynku i wówczas rygle lub płyty stropów są ze wspornikami.
Budynki trójnawowe lub czteronawowe o jednakowej rozpiętości naw mają zwykle większe szerokości od budynków dwunawowych i są wykorzystywane na magazyny, hale produkcyjne, domy towarowe itp.
W budynkach biurowych i mieszkalnych stosuje się najczęściej ustrój konstrukcyjny trójnawowy; nawy skrajne mają większą rozpiętość niż nawa środkowa. Dość często stosuje się odsunięcia słupów od lica ściany. W tych budynkach stosuje się ściany zewnętrzne zwykle typu lekkiego.

Ustrój ramowy (słupowo-ryglowy): a) widok stropu, b) zbrojenie rygla ramy o stałej wysokości, c) rygiel ze skosami, d) szczegół zbrojenia płyty; 1 – stup, 2 – rygiel, 3 – żebro, 4 — płyta, 5 — zbrojenie główne rygla, 6 — strzenię, 7 — zbrojenie dolne płyty, 8 — zbrojenie górne płyty, 9 — pręty rozdzielcze.

Na rysunku przedstawiono ustrój słupowo-ryglowy. Słupy oraz rygle połączone są sztywnymi węzłami i tworzą ramę. Rygiel może być o przekroju stałym na długości lub o przekroju zmiennym (rys. b, c). Skosy o nachyleniu 1:3 zwiększają przekrój rygla przy podporach, bowiem w tym obszarze występują największe siły poprzeczne i momenty. Na ryglach ramy opiera się strop płytowo-żebrowy. Grubość płyty przyjmowana jest w przedziale od 5 do 10 cm, zależnie od obciążenia i rozstawu żeber, a wysokość żeber od 1/15 do 1/20 ich rozpiętości. Dla dużych obciążeń powyżej 5 kN/m2, na przykład w magazynach, przyjmuje się mniejsze rozstawy żeber niż w pomieszczeniach mieszkalnych czy biurowych. Rozpiętość rygli ram przyjmuje się 6,0-12,0 m.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *